ఒక్క యూర రామయ యను బక్క రైతు
తాను వ్యవసాయముం జేసి, తనదు
గృహము
నడుపుకొనుచుండు; నతనికి నందుఁ
డనెడి
కొమరుఁ, డల్లరి పనులతోఁ బ్రమద
మందు! 1
తండ్రి యొకట గొఱ్ఱెల మేపఁ
దనయుఁ బనుపఁ,
దండ్రి కున్నట్టి గొఱ్ఱెల
తండముఁ గొని,
యా పొలము ప్రక్క మేపుచు,
నల్లరి పనిఁ
జేయఁ దొడఁగియు నిట్టులఁ
జీరసాఁగె! 2
"నాయనా పులివచ్చెను!
నన్నుఁ గావు"
మనుచుఁ బిలువఁ దండ్రియు, నటఁ
బనులు సేయు
వార లందఱుఁ బఱుగున వచ్చి
చూడఁ,
బులియు లేదాయె నచ్చటి
స్థలమునందు! 3
"ఏదిరా పులి?"
యనఁగాను "నిహిహి" యంచు
నగుచుఁ "బులి లేదు, గిలి
లేదు! నడువుఁ" డనెను!
తండ్రి "మఱియొక్క తఱి
నిట్లు తఱచి పిలువ
వలద" టంచుఁ బేర్కొని,
తానుఁ బనికిఁ జనెను! 4
కొలఁది సేపైన పిమ్మటఁ గుఱ్ఱఁ
డపుడు
మఱల నిట్లు పిల్వఁగ సాఁగెఁ
దఱచి తఱచి,
"నాయనా, పులి!
పులి!!" యంచు; నదియ వినియుఁ
దండ్రి, పనివాండ్రు బాలునిఁ
ద్వరఁగఁ జేరి; 5
"ఏది పులి?" యని
యడుగఁగ "నేది లేద"
టంచు
నికిలించఁ, దండ్రియు నతనిఁ జూచి,
"యల్లరిం
దగఁ జేయంగఁ జెల్ల దిచట!
మఱలఁ
బిల్చుచో దండింతు" మనియు వెడలె! 6
పిల్లఁ
డానందపడుచును నుల్లమందు,
గొఱ్ఱియల
మేపు చుండఁగఁ గొంత వడికిఁ
బులియె
నిజముగా వచ్చెను! బుడుతఁ డపుడు
"నాయనా,
వచ్చెఁ బులి!" యంచు నఱవఁ దొడఁగె! 7
తండ్రి యా
యఱపుల విని, ’తనదు కొడుకె
యల్లఱిం
జేయుచుండెన’ టంచుఁ దలఁచి,
రాక యుండెను
గాని, ’తాఁ బోక యున్నఁ
దనయుఁ డాపదఁ
బడు’ నంచుఁ దలఁప కుండె! 8
పులియు నొక
గొఱ్ఱెఁ దన నోటఁ బొదవుకొనియుఁ
జనుచు
నుండఁగ, బాలుండు తనదు తండ్రిఁ
బిల్చుచుండిన,
వారలు వేగ నటకు
రాక యుండిరి
బాలు నల్లరి యదంచు! 9
బాలుఁ డఱపుల
నాపక పలవరించఁ,
దండ్రి యాపద
శంకించి, తనయు కడకుఁ
జనఁగ,
జరుగంగఁ దగనిదియు నట జరిగెఁ;
గాన, బాల
లట్టులఁ జేయఁగాఁ దగదయ! 10
స్వస్తి
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి