ఒక్క పొలమున నొక చీమ యొక్క మిడుత
కాఁపురమ్ముండె; చీమయె కాంక్షమీఱ
ధాన్యమును సేకరింపఁగఁ దల మునకలయి
యుండ, మిడుత యాడుచుఁ బాడుచుండు! 1
పొలములో రాలి పడినట్టి పొట్టి గింజ
నొక్కదానినిఁ జీమయే నోటఁ గఱచి
పట్టుకొని పుట్టలోననుఁ బెట్టుచుండ
మిడుత కని మేలమాడెను మిక్కుటముగ! 2
దాని చేష్టలకుం జీమ తగవు పడక,
"యేల నవ్వుచుంటి మిడుత యీవిధముగ?"
ననఁగ మిడుత "నిన్నుం జూడ నాకు జాలి
కలుగు; నీవెంత? నీదు నాఁకలియు నెంత? ౩
ప్రతిదినమ్మును ధాన్యమ్ముఁ బఱఁగఁ గొనియుఁ
బుట్టలో దాచిపెట్టుదు వోయి యేల?
నన్నుఁ జూడుము దినమంత నలుపు సొలుపు
లేక యాడిపాడుదుఁ జింత లేక నేను! 4
నీవు నావలె నుండక యావురావు
రనుచు నెపుడు గింజలను సంగ్రహణ సేయు
పనిని నేకాగ్రముగఁ జేతు?" వనఁగఁ జీమ
బదులు వల్కకయే తన పనికిఁ జనెను! 5
కొన్ని దినముల పయిఁ బంటఁ గోసి రైతు
తీసికొనిపోవ, నింతలో వేసవి సని,
వర్షముల కాల మేతెంచఁ ద్వరిత గతినిఁ
జీమ హాయిగాఁ దనయింట సేదదీఱె! 6
గడుసు వానల కతమున మిడుత తడిసి,
యాఁకలికి నోర్వఁజాలక యటునిటు సని,
యేది దొరుకక, వణఁకుచు యెటులొ చీమ
పుట్ట చెంతకుఁ జేరియుఁ బొగిలె నిటుల! 7
"మిత్రమా! యిల్లు కోల్పోయి మిడుకుచుంటి;
నిట్టి వానలోఁ దినఁగాను నింత తిండి
యైనఁ గనరాదు; దరిఁజేరఁగాను నన్ను
నీదు గృహమున వసియింప నీయు మిపుడు! 8
ఆఁకలినిఁ దీర్ప నాహార మైన నీయు"
మనుచు వేడంగ, నగుచుఁ జీమ దయఁ బూని,
తాను సంగ్రహించియు లోన దాచినట్టి
గ్రాసమునఁ గొంత యిచ్చి, యాఁకలినిఁ దీర్చె! 9
పిదప చీమయె "మిత్రమా, వినుము! నేను
ముందు వచ్చు వర్షాకాలమునుఁ దలంచి,
మున్నుగాఁ దిండిగింజల నెన్నొ తెచ్చి
నాదు పుట్టలో దాచి, యిన్నాళ్ళు తిందు! 10
సమయ మెఱిఁగియు మెలఁగుచో సంకటములు
దరికిఁ జేరవు; నీ వింక తరుణ మెఱిఁగి
కష్టపడి తెచ్చి, దాచ, మున్ గలుగు సుఖమ!"
టంచుఁ బల్కి సన, మిడుత టపటప సనె!
గాన, ముందు చూపున్నచోఁ గలుగు సుఖము!! 11
స్వస్తి
గొప్ప నీతిని సూచించే కథ. పద్య రచన చాలా సరళంగా ఉంది. మధుర కవి గారికి అభినందనలు.
రిప్లయితొలగించండిధన్యవాదాలండీ సీవీ గారూ!
తొలగించండి
రిప్లయితొలగించండికాలము రాగన్ మిడుతకు
చాల తెలివివచ్చెనోయి చాలని దినమున్
కాలము గడుపుటకు తనకు
మేలగు చీమ పొదుపుతనమే రక్షగదా !
జిలేబి
బాగా చెప్పారు. ధన్యవాదములు!
తొలగించండిManchi neethi vakyam theliparu
రిప్లయితొలగించండిధన్యవాదాలండీ హరీశ్ గారూ!
తొలగించండిచాలా బాగున్నాయండి
రిప్లయితొలగించండిధన్యవాదాలండీ చెన్నకేశవులు గారూ!
తొలగించండి