వివేకము లేని విద్య!

ఒక్క యూరిలో నలుగురు యువకు లుండ్రి;

వార లొక మునిం జేరి, "యెవ్వారలకును

నేర్పనటువంటి విద్యల నిపుడు మాకు

నేర్పి గొప్పవారలఁ జేయుఁ" డనియును వేడ; 1

మునియు నది విని, "వాటిచేతను నిడుములె

గాని, యుపయోగ ముండదు! కాన వద్ద

టంచుఁ బల్కుచుంటిని! మీరడగనె వలదు!

నేను నేర్పఁగా వలదయ్య! నిక్క మిదియ!" 2

అనిన ముని మాటలకు వార "లట్టి విద్య

నేర్పుఁ" డని పట్టుఁ బట్టియు నేర్చుకొనిరి!

తిరిగి వచ్చుచు నట నొక తరువు క్రింద

విశ్రమింపఁగఁ జని యొక వింతఁ గనిరి!! 3

చెట్టుకడ నొక్క చచ్చిన జీవియొక్క

యవయవమ్ములుఁ జివికియు నటఁ గనఁబడె!

వానిఁ జూడంగనే పెద్దవానికి నొక

యోచనము తోఁచె నప్పుడా యోచనమును; 4

మువ్వురకుఁ దెల్పఁ గా ననె "మునుపు మనము

నేర్చి నటువంటి విద్యల నిటనుఁ జూపి,

దీనిఁ బ్రతికించుటే మన తెలివికిఁ గల

గొప్ప పరమార్థ మగు ననుకొంటి" ననెను! 5

అదియ విని రెండవ యతండు ననియె నిట్టు

"లవునవును! నేఁడిదియె మన కగును జయము!

నాదు విద్యచేె నెముకల నచటఁ బేర్చి,

జంతు రూపమ్ముఁ దెచ్చెద సరిగ వినుఁడు!" 6

అనఁగ మూఁడవ వాఁడనె "నంతె కాదు!

నాదు విద్యా మహిమచేత నవ్యమైన

సరణిచే నేను రక్త మాంసముల నిచ్చి,

పూర్వ రూపమ్ము నిడెదను పూర్తిగాను!" 7

అనిన వారితోఁ బెద్దవాఁ డనియె "నేను

నాదు విద్యచే దానిఁ, బ్రాణమ్ముఁ బోసి,

మనఁగఁ జేసెదఁ; జూడంగ మఱల నదియుఁ

బూర్వ మున్నట్లె వర్తించు మురియుచు నిఁక!" 8

అనుచు మాట్లాడుచుండ నాల్గవయతఁ డనె

"నన్నలార! మీ విద్యల నన్ని యిచటఁ

జూపఁగారాదు! వలదయ్య! చూడ నాకుఁ

గీడు కన్పట్టుచున్నది! వీడుఁ" డనియె! 9

అంత వారలు నగవుచు ననిరి "నీవు

మాటలాడంగ వలదోయి! మాట లాపి,

మేము సేయున దిచట నదేమియొ కని,

మెప్పు లిడుమోయి మాకును మిక్కుటముగ!" 10

అనఁగ నొకఁ డస్థికలనిడ; నట్లె యింకొ

కండు రక్తమాంసా లిడె ఘనత మీఱ;

నంత నదియె సింహాకృతిం దాల్చఁ; బెద్ద

వాఁడు జీవమ్ము నిడఁ జన, "వ" ద్దటంచు; 11

చిన్నవాఁ డాపి, దరినున్న చెట్టు నెక్కి,

"యిప్డు బ్రతికించుఁ" డన, వాఁడు నిడె నుసురులు!

ప్రాణమునుఁ బొంది, లేచి, హర్యక్ష మప్పు

డాగ్రహము, నాఁకలినిఁ బొందె; నంత వారు; 12

సంభ్రమాశ్చర్యములతోడ సటల మెకముఁ

జూచుచుండంగనే, యది, చూచువారిఁ

జంపి, తిని, తన దారిని సాఁగిపోవఁ

జిన్నవాఁడు చెట్టును దిగి, తిన్నగఁ జనె! 13

చూచితిరె మీరు! గురు వటఁ జూపినట్టి

బాటఁ జనక, మువ్వురు కీడు వలచియుఁ జని,

చచ్చిరయ! చిన్నవాఁడు దాఁ జావుఁ గొనక,

వేగ చెట్టెక్కి, బ్రతికె, వివేకి గాన! 14

స్వస్తి